kendi düşen ağlamaz sevgili. şimdi sabahları günaydın, akşamları iyi geceler demekten vazgeç çünkü ben senin arkadaşın değilim, olmam.
buna yakın bir şey söyleyip rahatladım o ayrı.
ek olarak ;
ananı diyemeyeceğim çok sevdim o kadını, bacını diyemeyeceğim çok sevdim kuzenlerini ama tek tek saç tellerini, burnundaki gözenekleri, yüzündeki her sakal telini, el ayak parmaklarındaki çizgileri, dilinin üzerindeki o noktaları, o sevdiğim uykulu gözlerini, kirpik diplerini, dalağını, böbreğini, orospuya dönen kalbini, dinini, imanını, oturduğun mahalledeki imamı, kürek kemiklerini, bileklerini, tüm eklem yerlerini, dudaklarını, üstündeki çizgileri, aşık olduğun şerefsizleri, koruyup kolladığın sözde kardeşlerini, sana ait her anıyı, geçirdiğimiz her anı, yaptığımız menemeni, taktığımız lakapları, oluşturduğumuz dilimizi, ses kayıtlarını, söylediğin her şarkıda farklı nota okuyan ses tellerini, yazdığın her şarkıyı, para hırsını, olmayan gururunu, olmayan adamlığını, erkekliğin, kadınlığını, iyi kötü her yaptığını sikeyim çok afedersin.
not: seni çok özledim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder